19 Temmuz 2010 Pazartesi

zıt



Nereye gitsem ne yapsam bir doyumsuzluk içimdeki, kalsam gitmek istiyorum gitsem kaldığım yeri özlüyorum.


Ya çok geçmişte takılıp kalmışım ya da çok ilerde bir yerde kendimi beklemeye sıkılmışım.


Kum saatinin tam ortasında sıkışıp kalan bir kum tanesi gibiyim. Ne geleceğimin akıp gitmesine izin veriyorum ne geçmişimin üzerine yeni hayatlar ekliyorum. Tek zaman var o da ''şimdi'' takılıp kalmışım en tartışmalı zamanda.


Bir aybike daha var bende hep beni izliyor sanki o geçmiş ben gelecek, kendim urim yansımam tummim.


İkimiz ortada buluşamadığımız için anlamını aradığımız bu uzun yolda anlam yükleyememişiz birbirimize, çıkaramamışız içimizdeki nur'u.


Tanrı maymunlara yetenek verip cezalandırırken doğayı banada bir diğer aybike'yi vermiş...


Gözle görülmeyen karnavalda aynım ama zıttım var.



16 Temmuz 2010 Cuma

Buzdan Krallık


''-Buz krallığı dünyanın en dibi
+Antartika burası Antartika mı ?
-Hayata kırgınlar için buzdan bir sığınak, burada üzüntü yok gözyaşlaarı donar.''

Hayallerim büyük kendim küçükken en çok sevdiğim oyuncaktı peluş penguen.
Zamanla büyüyüp hayallerimi mantıkla takas ettiğim an anladım neden penguenleri bu kadar çok sevdiğimi, çünkü kanatları var fakat uçamıyorlar, kuşlar ama kuş değiller. Benimde kalbim var fakat sevemiyorum insanım ama insan değilim. Zaten insan denilen maymunların yarattığı zulmu gördükçe pek de içimden gelmiyor kendime ''insan'' demek.
Penguenler nerede yaşarlar diye sordum. Baktım buzdolabı çıktı yaşam yerleri. Dünyanın buz dolabında 'Antartika'!
Hep istemişimdir bende buzdolabında yaşayayım. Annem parçaladığı etleri koyar gibi koysun benide buzdolabına bende bozulmasam etler gibi kırılmasam, üzülmesem, donsa ya gözyaşlarım orada kristal olsa.
Gözyaşlarımı dondurmayı denemedim değil aslında. Sahte bir antartika yarattım kendime dondurdum gözyaşlarımı fakat bu seferde dünyanın kocaman ozon deliği yaktı ciğerlerimi bu efsanevi kıtada.
En son kabullenmekte karar kıldım nasıl penguenler uçamadıkları kanatlarını yüzgeç yapıyorlarsa bende sevemeyen kalbimi süzgeç yaptım...Eledim insanları teker teker en değerlileri kaldı içerde süzdüm attım gerisini...
Buzdan krallığımıda yarattım en baştan adınıda buzdan sığınak koydum. Estimi kafam gelip sığınıyorum.

13 Temmuz 2010 Salı