2 Eylül 2010 Perşembe

Bir vakit olsam


Akşam üstü olurdum bir vakit olsam; güneşin aşkının küstüğü, gece tacizcilerinin göz kırpmaya başladığı zaman diliminden küçücük bir parça da ben alırdım bir vakit olabilsem.
Huzurum sararken her bir canlıyı hüzünlerim rahatsız ederdi onları.
Deniz ve gökyüzünün sonsuz aşkını yaşardım ruhumda. İnsanlar kuşlara yem atarken güzelliğime bakarak iç çekerlerdi ya da bir sayfa daha kaldırmaya başladığım için ömürlerinden ''aşk olsun sana akşam üstü'' derlerdi, ben ona tebessüm ederken.
Velhasıl-kelam
Altı üstü bir akşamüstüyüm ben...büyüsünü her zaman saklayan.

ps: iş bu yazı 19.02.10 tarihinde deniz'e dalmış bakarken deniz için yazılmıştır.

5 yorum:

Unknown dedi ki...

bir vakit olsan ay'a dil cikarsan!
gece yarisisin sen Judith, pervasizca sigdirirsin butun varligini, anlamini bir an'in icine.
tesekkur ederim..

Eylül, dedi ki...

akşamüstüsün ki sen, denize aşıksın bi kere..

piktobet dedi ki...

kış akşamı demek ki. daha derin olsa gerek yazdan. bir de hafif gün ışığı varsa. şairler sever bu vakti. şair ruhlular.

nehirineylemleri dedi ki...

Akşamüstü deyip geçme, günün en tatlı saati:)

Unknown dedi ki...

"günün bir vakti" diyince nedense hep gözümün önüne deniz ve batan güneş geliyo... ama deniz hep o vaktin içinde oluyo... sabah güneş doğarken de güzel deniz, akşam güneş batarken de...
sevgiler..