19 Ağustos 2010 Perşembe

aşık melek


Kanatlarım acıyor dedi melek, fani benim gitmem gerek...Cennettime, zamanıma dönmem gerek. Sen sonunu bildiğin bir film'e başlarmısın ölümlü? Gözlerini kor ateşlerle yakıp ebem kuşağından inermisin dünyaya? severmisin bir ruh'suz u? Anlayamıyorum nefretini dedi melek...Ruh'unu mantığınla aşkını şeytanla takas etmişsin dedi...Kanatları acıdı son kez. Başındaki hare belirdi çağırılıyordu gitmesi gerek...
Ahh olamaz dedi kanatlarım kanıyor, ama bizim kanımız, canımız yokki! yoksa yoksa ! evet insan oluyordu yavaş yavaş !
Tanrım keşke başka bir ceza verseydin ona...

6 yorum:

M.N.Yorulmaz dedi ki...

harika...duyguyu çok iyi yansıtmışsın

buzdansiginak dedi ki...

çok teşekür ederim :)

emelella dedi ki...

çok güzel yazmışsın güzelim... keşke bizde kanatlarla başlasaydık hayata, her acımızda kanatlar dökülseydi. sonunda uçabilirmiyidik acaba

buzdansiginak dedi ki...

bizim kanatlarımız bu boyutun kapılarını kapatırken çıkıyor bence ne kadar çok acı var ise o kadar çok tüy oluyor o kadar çok yükseğeçıkabiliyorsun başka boyutta.

MODA GEZGİNİ dedi ki...

aşık melği çok güzel yazmışsın canım.harika..sewgiyle kal

buzdansiginak dedi ki...

çok teşekür ederim bu güzel yorumunuz için...